Het huis staat in brand, het moorddadige koppel verdwijnt in de nacht. Hij heeft zopas haar weerspannige vader omgebracht. De rode achterlichten van hun auto worden opgeslokt door de duisternis. De brand is hevig en van lange duur. Het vuur wentelt als een tornado, aangejaagd door een blaasbalg van koorzang. Gensters vliegen in het rond, vlammentongen klauwen zich een weg door het interieur. Eens gekoesterde objecten zien zich weerloos overgeleverd aan het inferno: een pop, een poppenhuis, een piano. Met het beeld van het poppenhuis flakkert de kindertijd van het meisje nog heel even op. Maar ondertussen is haar onschuld definitief verschroeid. Een fatalistisch levensgevoel heeft zich van haar meester gemaakt. Ze ontvlucht de onmogelijkheid van een huiselijk leven met haar vriend en kiest ervoor om samen met hem vogelvrij te zijn.
Het vuur wentelt als een tornado, aangejaagd door een blaasbalg van koorzang
Van binnenuit gefilmd laait de brandhaard op tot een bijna abstracte studie van geel, bruin en rood. Vonken en vlammen reiken naar de hemel. Elk afzonderlijk leiden de wegspringende vuurdeeltjes hun hyperkinetische leven. Samen vormen ze een geïmproviseerde choreografie van curven en kleuren, een textuur van vuur die het oog overweldigt. Zoals de schilder William Turner in zijn late werken het wezen van de zon zocht, onderzoekt de camera de kern van de vernietigende gloed.
Middenin de vuurzee komt het levenloze silhouet van de vader in beeld. In het tegenlicht van de dansende vlammen op de achtergrond toont de regisseur het dode lichaam via een extreem korte camera-afstand. Heel even overstemt een indruk van stilstand alle turbulentie. Het vermoedelijk oorverdovende geknetter van de vlammen is niet te horen, enkel de elegische koormuziek van Carl Orff en Gunild Keetman.↓Carl Orff & Gunild Keetman – Orff Schulwerk/Musica Poetica II: Bläserstücke: Pastourelles – PassionDe voortsnellende declamatie van het koor lijkt het lot van de vader te beklagen, maar roept ook op tot erbarmen met de mens in het algemeen. Daardoor transcendeert het tafereel tot een bespiegeling op de wreedheid van de menselijke existentie en de onverschilligheid van de materiële wereld.
Ten slotte verschijnt postume hulp. In complete duisternis duikt de zaklamp van een brandweerman op. Zo eindigt de scène waarmee ze begonnen is: met een lichtpuntje in het donker. Maar de lont is onherroepelijk in het kruit geworpen. On the road zal het voortvluchtige koppel een deel van de wereld in brand steken door hun smeulende impulsen te volgen. De dodentol loopt op in Terrence Malicks visuele ballade Badlands (1973).
Video-essay van The Criterion Collection: Three Reasons: Badlands
Gregory, David (2003). Absence Of Malick. (US) (documentaire)
Cast and crew van Malicks debuutfilm delen herinneringen aan het maken van Badlands, gecombineerd met een schets van de mysterieuze persoonlijkheid van de regisseur.
Almereyda, Michael (2013, March 18). Badlands: Misfits. Current – The Criterion Collection.
Blasi, Gabriella (2014). The Orchid in the Land of Garbage: An Ecocritique of Terrence Malick’s Film Badlands (1973). Environmental Humanities, 5 (1), 55–75.
“This analysis focuses on the relation between humans and nature in Badlands and revolves around the ontological question of what it means to be free human beings in the world of nature, intended as a finite, temporal world.”
Patterson, Hannah (2007). Two Characters in Search of a Direction: Motivation and the Construction of Identity in Badlands. In: Patterson, Hannah (ed.) The Cinema of Terrence Malick. Poetic Visions of America. Wallflower Press/Columbia University Press: London & New York.
Cheded, Farah (2020, September 28). Style is Substance in ‘Badlands’. An exploration of how the visuals of Terrence Malick’s debut paint the dream world Kit and Holly are chasing. Film School Rejects
O’Malley , Sheila (2019, May 8). The Hot-Blooded Love Cry at the Cold Heart of Badlands. Songbook – The Criterion Collection.
“Mickey & Sylvia’s 1956 hit song “Love Is Strange” surges into the air with its swooning harmonies…”
Rhym, John (2010). The Paradigmatic Shift in the Critical Reception of Terrence Malick’s Badlands and the Emergence of a Heideggerian Cinema. Quarterly Review of Film and Video, 27 (4).
Graham-Dixon, Charles (2017, November 30). Where to begin with Terrence Malick. A beginner’s path through the ecstatic, visionary films of Terrence Malick. British Film Institute
Hintermann, Carlo & Villa, Daniele (eds.) (2017). Terrence Malick. Rehearsing the Unexpected. London: Faber.
“This book is not meant to be a biography of Terrence Malick. The purpose behind the book is to introduce readers to the extraordinary universe of his film-making and to aid them in understanding his work. And to do this through the words of his closest collaborators – cinematographers, set designers, costumers, cameramen, directors, producers, and actors such as Sean Penn, Martin Sheen, Sissy Spacek and Jessica Chastain.”
- ↓Carl Orff & Gunild Keetman – Orff Schulwerk/Musica Poetica II: Bläserstücke: Pastourelles – Passion
